Што сега, ќе се пцуеме на латински?

Да бидеме попрецизни, македонската држава нема мафија. Македонската мафија има држава.

А во неа, Јавното обвинителство остана без главните предмети за организиран криминал, зашто се формира Специјално јавно обвинителство, па обвинителите од ЈО, во недостиг на своја сериозна работа, се посветија на коментирање на работата на СЈО и усовршување на латинскиот јазик.

Испратија едно „пишем ти писмо да другови нисмо“ до Катица Јанева, во кое, покрај лекциите што ѝ ги поделија, покажаа и сериозни резултати во изучувањето на латинскиот јазик.

Катиљ-ферманот до Катица го завршија во голем стил, на латински, со тешка животна мудрост, која не може, а да не го погоди секој честит Спартанец во Македонија: Honeste vivere, alterum non laedere, suum quique tribuere!!! – „Чесно живеј, друг не повредувај, секому дај му што му припаѓа“. Трите извичници исто така се на чист латински.

Познавачите велат дека веќе и по ходниците на ЈО не може да се слушне македонски. Се разговара исклучиво на латински. И тоа на сицилијански дијалект. Па, така, вчера кога Зврлевски дошол на работа, го пресретнала една негова колешка со зборовите: Ave Marko! Morituri te salutant! („Аве Марко, те поздравуваат смртните!“) На тоа Зврле малку го засукал мустаќот и одговорил: Beneficium accipere est libertatem vendere. („Да примиш услуга, значи да ја изгубиш својата слобода.“)

Обвинителката малку засрамено, со шепот му дофрлила: Carpe diem, quam minimum credula postero! („Искористи го денов, не верувај му на следниот.“) Тоа и Марко го расположило. Се свртел лево-десно да провери дали некој го набљудува од странските служби, па откако се уверил дека се сами, смешкајќи се под мустаќ, прокоментирал: Clara pacta, boni amici („Чиста сметка, долга љубов“) и ѝ намигнал на обвинителката. Таа, сепак, не ја загубила присебноста од шеретското однесување на шефот. Го предупредила: Claude os, aperi oculos! („Затвори уста, отвори очи“.)

На тоа Зврле малку се збунил. Прво рекол: Contra receptam opinionem. („Против јавното мислење“), па се поправил: To est, suius regio, eius religio („Чија е земјата, негова е и религијата“), па пак се исправил – To est, cave canem! („Варди се од кучката“), ова последново му излетало на македонски, а откако ја забележал колешката како загрижено си го трие кристалчето сваровски на ѓерданот, чувствувајќи дека латинскиот му се излизгува од раце, треснал: Cogito ergo sum („Мислам, значи постојам“), по што двајцата исчезнале.

Можеби Марковиќ беше во право – ако мафијата, пардон, партијата, има влијание врз правосудството, тоа може да биде катастрофално за државата. Но, секако е добро за имотот и за замоците на босовите на мафијата, пардон, за шефовите на партијата. Особено кога се на врв на рид и секоја будала може да ги слика.

Колумната на Саши Кокаланов во целост прочитајте ја тука