Не е мала работа што Светскиот економски форум во Давос годинава решил да се занимава со проблемот на деградацијата на животната средина. Како и секоја година, таму е собран „кремот“ на глобалниот капитализам и на оние кои аспирираат да се нурнат што подлабоко во тој „крем“, што значи дека главните виновници за алармантната состојба со природата во светот се лоцирани на неколку десетици квадратни километри во едно, инаку, подзаспано селце во Швајцарија во преостанатите 360 денови од годината.
Целата ситуација во Давос може најдобро да се отслика преку епскиот судир на отворена сцена, пред очите на светската јавност, помеѓу „Давид и Голијат“: од една страна, онаа мала, прозрачно бледичка и по малку патетична, но неверојатно енергична и решителна шведска тинејџерка Грета Тунберг; наспроти нејзиниот архи-непријател, во физичката појава на „бела мечка“ со тапирана фризура и црвена вратоврска обесена еден метар околу вратот, американскиот претседател Доналд Трамп.
На дрскоста на Тунберг, чијшто речник ескалира во секоја наредна прилика, која на собраната бизнис и политичка елита им порача дека „нашата куќа е во пламен, а вие со вашата инертност само ги засилувате пламените јазици од час во час“, Трамп одговори со нескриен цинизам, повикувајќи ги капиталистичките лидери да не ги слушаат „претскажувачите на крајот на светот“, споредувајќи ги современите климатски активисти со „апокалиптичари“ и „радикални социјалисти“ кои лажно предвидуваа експлозија на светското население во шеесеттите и масовна глад во седумдесеттите години од минатиот век.
…
колумната на Сашо Орданоски во целост прочитајте ја тука